فهرست مطالب
اعتياد به حشیش یکی از رایجترین انواع اعتياد، بهخصوص در بین نوجوانان و جوانان بهشمار میآید. ولی برای اینکه بتوانیم اعتياد به حشیش را بهتر و دقیقتر بررسی کنیم میبایست اول بدانیم حشیش چیست و چگونه ساخته میشود.
حشیش، چرس، بنگ، غبار، ماریجوانا، گراس و گل باتفاوتهای کمی نسبت به یکدیگر، همگی محصول یکی از انواع گیاه شاهدانه میباشند. به برگهای این نوع شاهدانه که پنجپر و سوزنی شکل هستند گراس، به ترکیبی از سرشاخهها با گل آن ماریجوانا، و همانطور که از نامش پیداست به گلهای آن اصطلاحاً گل میگویند. غبار، ساخته شده از کرکهای موجود روی گل گیاه شاهدانه است که گیرایی نسبتا بیشتری دارد و بالطبع تخریب بیشتری نیز خواهد داشت. ولی حشیش، چرس و بنگ طی یک سری فعل انفعالات روی گیاه شاهدانه تولید میشود. نسبت گیرایی این مواد با هم متفاوت است ولی همگی از یک خانواده بهشمار میآیند، که تاثیرات آنها روی مغز و سیستم عصبی بیشتر از جسم میباشد و به این علت جزو رسته مواد مخدر روانگردان قرار میگیرند. طریقه استعمال آنها از طریق دود و یا خوراکی است. کشیدن حشیش به طرق مختلف، اعم از قلیان، چیلیم، داغ کردن روی قاشق (قاشقی)، لولههای فلزی، پیپ و… انجام میشود، ولی رایجترین نوع استعمال آن داخل سیگار مخلوط با توتون ویا گراس میباشد. دود حاصل از کشیدن حشیش وارد خون شده و به قلب و سپس سیستم عصبی و مغز راه پیدا میکند و و قسمتی از آن نیز مستقیم روی سلولهای مغز مینشیند. نوع خوراکی این مواد، از طریق ساخت نوعی کیک و یا شیرینی و یا ترکیب با بعضی از انواع غذاها میباشد.
تاریخچه حشیش
تاریخچه حشیش به قبل از میلاد مسیح باز میگردد و یکی از قدیمیترین انواع مخدرات بهشمار میآید. که البته در آن زمان بیشتر جنبه دارویی آن مورد استفاده قرار میگرفت. در جهان اسلام متسفانه با فتوای تعداد زیادی از معممین و مفتیهای جاهل، مواد مخدر بهخصوص حشیش همرده سیگار شناخته میشود و حرام اعلام نشده است، و جایگزینی برای مصرف مشروبات الکلی میباشد، در صورتی که مواد مخدر تخریب و ضررهای بیشتر و جبرانناپذیرتری نسبت به مشروبات الکلی دارند و عواقب بسیار بد و اسفبار اجتماعی را نیز بهدنبال خواهند داشت. این ادعا بدین معنا نیست که سوءمصرف مشروبات الکلی را تائید کنیم، ولی تخریب و ضررهای فردی و اجتماعی آن با موادمخدر قابل مقایسه نمیباشد. حتی در شماری از مسلکهای مذاهب اسلامی مشاهده شده که از حشیش برای ارسال پیروان به عوالم دیگر استفاده میشود، با این تصور غلط که درکی بهتر و متفاوتتر از دین و خدا پیدا خواهند کرد، و پیروان گزارش مشاهدات خود از آن عالم را میبایست در اختیار استاد خود قرار دهند. یافتههای باستانشناسی وجود و استفاده دارویی از حشیش در قسمتهای شرقی مدیترانه در سالها قبل از میلاد مسیح را اثبات کرده است. بیشترین تولید حشیش در عصر معاصر در کشورهای، افغانستان، پاکستان، جامائیکا، نیجریه، کلمبیا و مکزیک میباشد.
اعتیاد به حشیش بسیار معمولی و پیشپا افتاده تلقی میشود و حتی شماری از اشخاص مصرف حشیش را در زمره اعتياد به مواد مخدر نمیدانند، یک سری از اطباء، مخصوصاً در کشورهای اروپایی انواع ماریجوانا و حشیش را برای درمان افسردگی و شمار دیگری از بیماریهای روانی و نفسانی تجویز میکنند، در صورتی که مصرف انواع محصولات ساخته شده از گیاه شاهدانه مثل گل، ماریجوانا، حشیش و… از نافذترین و اعتياد آورترین نوع مصرف مخدرات میباشد، شخص معتاد به حشیش با این تفکر پیش میرود که معتاد نیست و حشیش اعتياد آور نمیباشد، ولی هر بار که به علل گوناگون تصمیم به ترک میگیرد، این تصمیمش چند ساعت یا نهایتا چند روز بیشتر دوام ندارد. این بازگشت به مصرف حشیش به علت تأثيرات جسمی نیست، بلکه درخواست روحی روانی فرد برای استعمال مجدد حشیش است که او را وادار به بازگشت میکند. و به همین علت میتوان ادعا کرد که اعتیاد به حشیش از نافذترین انواع اعتياد به شمار میآید.
همانطور که گفته شد تأثيرات حشیش بیشتر بر روی مغز و سیستم عصبی میباشد، این ماده مخدر بر قسمتی از مغز که مربوط به درک زمان است تأثیر زیادی دارد، بنابراین کند شدن گذر زمان و درک نکردن آن از اثرات بسیار مهم و جبرانناپذیر مصرف حشیش است، که همانگونه که قبلاً توضیح دادیم، شخص گرانبهاترین دارایی خود را بابت مصرف این ماده از دست خواهد داد. با اینکه نئشگی کشیدن حشیش نهایتا 3 تا 4 ساعت است ولی برای درک کامل نبود این ماده در سیستم عصبی حدود 6 ماه و گاهاً یک سال زمان لازم است، پس با هر بار مصرف مجدد، فرد خود را تا یک سال از زندگی عقب خواهد انداخت. و این زمان، عمریست که در حال گذر است و از بین میرود و قابل بازگشت نمیباشد.
اعتیاد به حشیش تخریب بسیار زیادی در قسمت حافظه و خاطرات مغز ایجاد میکند، و این تخریب تا مدتها باقی خواهد ماند، تاجایی که شخص معتاد به حشیش، حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت خود را بسیار ضعیف میکند. فراموشی از دیگر پیامدهای مصرف انواع مصنوعات گیاه شاهدانه میباشد، چه فراموشی وقایع روزمره و چه فراموشی اتفاقات قدیمی. شخصیت انسان و افکارش ساخته و پرداخته گذشته اوست، اعتياد به حشیش، تصویر زندگی گذشته فرد معتاد را برای خودش مخدوش میکند و از بین میبرد، وی خاطرات واضحی از مدتی که حشیش مصرف میکرده و حتی قبل از آن نخواهد داشت. پس باید حداقل مدت زمانی را که اعتیاد به حشیش داشته از طول عمر خود کم کند، چون بانداشتن تصاویر و خاطرات آن زمان در اصل آنرا زندگی نکرده این تاثیر حشیش بر مغز بسیار خطرناک و قابل تأمل میباشد.
نداشتن قدرت تصمیمگیری درست و در پی آن موکول کردن کارها و تفکر در مورد آنها به فردا و فرداهای دیگر از دیگر تبعات اعتياد به حشیش است. با اینکه اشخاص این تفکر غلط را دارند که با کشیدن حشیش تمرکز و به اصطلاح عامیانه قفل شدن ذهن فرد مصرفکننده روی کارهایی که انجام میدهد زیاد میشود ولی متاسفانه اینگونه نیست، مصرف این نوع مخدر ذهن پراکنده و غیر قابل جمعآوری برای شخص بهدنبال خواهد داشت . تمرکز لحظهای و زودگذر ذهن روی مقولههای گوناگون باعث شده که مصرف حشیش و ماریجوانا در بین نوجوانان محصل، دانشجویان و بالأخص دانشپژوهان رشته هنر بسیار رایج باشد، و سوداگران مواد مخدر تمرکز زیادی را بر روی این قشر از جامعه بگذارند. به دانشجویان رشته هنر، بخصوص گرایشهای موسیقی و بازیگری اینگونه القا میشود که بدون مصرف حشیش ویا مواد مخدر دیگر نمیتوانند حس خوبی از موضوع مدنظر خود بگیرند و خود را در در نقش مورد نظر به خوبی قرار دهند. این توهم شدید و غلط تمرکز داشتن بیشتر به موضوعات مهم توسط مصرف حشیش، علتی برای بیشتر بودن تعداد معتادان به این ماده نسبت به مخدرات دیگر است.
اعتیاد به حشیش بیحسی و کمتحرکی را برای جسم انسان به ارمغان میآورد. فرد معتاد به حشیش تنبل، بیتحرک و کم حوصله میشود، که این تاثیر حاصل از همان تعریف اولیهای که از مخدرات کردیم (بیحس کننده) میباشد. این تاثیر حشیش، گل، ماریجوانا و…، با بیتحرکی جسم خاتمه نمییابد، با گوشهگیری و انزوا، افکار توهمی کاذب زیادی به سراغ فرد خواهد آمد، کمکم وی فکر میکند تافته جدا بافتهای است و موضوعاتی از جهان هستی را درک کرده که برای بقیه قابل فهم نمیباشد و این مقوله باعث بیشتر شدن انزوا در شخص معتاد میشود. بیتحرکی جسم مصرفکننده حشیش باعث بیماریهای حرکتی و ضعف عضلانی در وی نیز خواهد شد. این مطلب در شغل افراد شاغل نیز تاثیرگذار است، زیرا اعتياد به حشیش توان و انگیزه ادامه زندگی و بالطبع ادامه کار کردن را میگیرد و باعث از دست دادن شغل و بیکاری در اشخاص معتاد میشود.