ترک قرص آرامبخش

ترک قرص آرامبخش به یکی از دغدغه‌های اصلی این روزها شده است. چرا که به دلیل فشارهای روانی زندگی مدرن، بسیاری از مردم از قرص‌های آرامبخش استفاده می‌کنند. آرامبخش‌ها گونه‌ای از داروها هستند که باعث به وجود آمدن احساس رضایت و تسکین در فرد می‌شوند. این قرص‌ها اغلب برای افرادی که به بیماری‌های روانی مبتلا هستند، تجویز می‌شود. از داروهای آرامبخش برای خواب آوری و یا کاهش میزان عوارض خماری در افرادی که تحت سم زدایی هستند، نیز استفاده می‌شود.

قرص‌ آرامبخش از طریق تاثیر بر سیستم مرکزی اعصاب، فعالیت‌های بدن را کند کرده و به فرد احساس آرامش و خواب آلودگی می‌دهد. تمامی داروهای خواب آور، شل کننده، ضد اسپاسم و مسکن در دسته دارو‌های آرامبخش قرار می‌گیرند. اغلب افراد به قرص‌های آرامبخش، قرص خواب آور نیز می‌گویند.

قرص آرامبخش از جمله داروهایی است که در درمان انواع اختلالات اضطرابی و مشکلات خواب تجویز می‌شود. از مشکلات این داروها این است که مصرف آن‌ها وابستگی ایجاد کرده و بعد از مدتی فرد مجبور به ترک قرص آرامبخش می‌شود. قرص‌های آرام بخش فعالیت مغز را کند می‌کنند و از همین طریق در القای خواب تاثیرگذار هستند.
قرص‌های آرامبخش تنها توسط پزشک تجویز می‌شوند تا به بیماران کمک کنند که به خواب بروند. بعضی قرص‌های آرامبخش مانند آلپرازولام و لورازپام خواب آرام و پیوسته‌ای را برای فرد به ارمغان می‌آورند. پزشکان برای بیمارانی که به سختی به خواب می‌روند، داروهایی مانند زولپیدم تجویز می‌کنند. این قرص آرامبخش بدن را سریع‌تر به خواب می‌برد. سازوکار قرص‌های آرامبخش و خواب آور با هم تفاوت دارد. اما هر سه وابستگی ایجاد کرده و بعد از مدتی باید برای ترک قرص آرامبخش مصرفی‌تان اقدام کنید.
استفاده از قرص‌های آرامبخش به علت آرامشی که در فرد ایجاد می‌کند، ممکن است باعث شود تا فرد به آن‌ها اعتیاد پیدا کند. در نتیجه، بیمار باید برای ترک قرص آرامبخش مصرفی‌اش به کلینیک‌های ترک اعتیاد مراجعه کند.
استفاده دائمی از قرص آرامبخش باعث می‌شود پس از مدتی فرد به دارو تمایل پیدا کند و فرد با مصرف به آرامش برسد. اما اعتیاد به قرص آرامبخش به صورت خودسرانه نیز می‌تواند عوارض شدیدی برای بیمار داشته باشد. به شکلی که منجر به فراموشی و اختلالات روانی شود. به همین جهت پیشنهاد می‌شود تا بیماران برای درمان به کلینیک‌های ترک اعتیاد مراجعه کنند. ترک قرص آرامبخش در پردیس کلینیک در محیطی مجهز با ارائه بهترین خدمات و نظارت متخصصین ترک به صورت شبانه روزی، انجام می‌شود.

هیچوقت برای ترک الکل دیر نیست!

در صورتی که قرص‌های آرامبخش به صورت اصولی و براساس تجویز پزشک مصرف شوند، مشکلی به وجود نمی‌آید. اما اغلب قرص‌های آرامبخش به صورت غیر اصولی مصرف می‌شوند و باعث وابستگی و اعتیاد می‌شوند. به شکلی که افراد بدون مصرف آن‌ها نمی‌تواند به خواب برود. در ادامه بهترین راه‌های ترک قرص آرامبخش را بررسی کرده‌ایم.

اولین مرحله برای ترک قرص آرامبخش، سم زدایی اصولی است. سم زدایی به سه روش فوق سریع، سریع و تدریجی برای درمان وابستگی فیزیکی به این دارو انجام می‌شود. سم زدایی به دوره‌ای گفته می‌شود که پزشکان با روش‌های مختلف، ماده اعتیاد آور را از بدن دفع می‌کنند.

به شکلی که میل به مصرف دوباره را در فرد کاهش دهند. فرآیند سم زدایی از لحاظ جسمی و روانی دشوار و خسته کننده است. زیرا با عوارضی مانند استفراغ، لرز، اسهال، سردرد شدید، دل درد و آشفتگی همراه است.

در کلینیک‌های ترک اعتیاد بعد از گذراندن دوره سم زدایی، برای ترک قرص‌های خواب آور، دوره بستری شروع می‌شود. در دوره بستری افراد به صورت شبانه روزی در کلینیک ترک اعتیاد می‌مانند و با گذراندن جلسات مشاوره فردی و گروهی درمان می‌شوند.

اصولی ترین روش ترک قرص آرامبخش، مراجعه به روانپزشک است. روانپزشکان از طریق گفتگو به ریشه اصلی اعتیاد فرد پی می‌برند و نسبت به نحوه تاثیر گذاری دارو بر مغز آگاهی بیشتری دارند. این روش برای ترک قرص آرامبخش و اعتیاد جسمانی و روانی به آن کاربرد دارد.

با توجه به اینکه دارو آرامبخش بر مغز اثر می‌گذارد و ترک قرص آرامبخش با بد خلقی همراه است. افراد برای ترک قرص آرامبخش نباید از نظر روانی تحت فشار باشند. در این مرحله از ترک قرص خواب آور، استفاده از یک روان درمانگر برای تقویت روحیه فرد برای عمل به برنامه‌های ترک لازم است. روانشناسان با ارائه تکنیک‌های مختلف در جلسات فردی به افراد انگیزه برای ترک قرص آرامبخش می‌دهند.

درست است که اعتیاد به قرص‌های آرامبخش آزاردهنده است و عوارض نامتعارفی ایجاد می‌کند. اما ترک قرص آرامبخش به صورت ناگهانی، به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. چرا که ترک قرص آرامبخش به صورت ناگهانی بدن را با سندروم محرومیت مواجه می‌کند. پیامد آن نیز روبرو شدن بیمار با عوارض جدی روحی و روانی خواهد بود.

از عوارض ترک قرص خواب آور به صورت ناگهانی می‌توان به بی قراری، تپش قلب، حالت تهوع و تشنج اشاره کرد. بنابراین زمانی که تصمیم به ترک قرص آرامبخش می‌گیرید، حتما با یک متخصص ترک اعتیاد و روانپزشک مشورت کنید. تا ترک قرص خواب آور به صورت کامل و در زمان مناسب اتفاق بیفتد.

قرص‌های آرامبخش از نظر جسمی و روانی اعتیادآور هستند. افرادی که قرص‌های آرامبخش مصرف می‌کنند، می‌توانند به راحتی به این داروها وابسته شوند. ترک قرص آرامبخش مشکل است، زیرا عملکرد بدن فرد به آن‌ها وابسته می‌شود. در حین ترک قرص آرامبخش، مصرف کنندگان ناراحتی جسمی و روانی را تجربه خواهند کرد. عوارض ترک قرص خواب آور و آرامبخش در هر فرد متفاوت است. مصرف کنندگانی که دارای اعتیاد چندگانه و یا اختلالات بهداشت روان هستند، ممکن است روند ترک جدی‌تر و پیچیده‌تری را تجربه کنند. عوارض ترک قرص آرامبخش عبارتند از:

اسپاسم عضلانی
تشنج
بی خوابی
هذیان و توهم
اضطراب
تحریک پذیری
افسردگی
تعریق
افزایش ضربان قلب
لرزش دست
حالت تهوع و استفراغ

هیچوقت برای ترک تریاک دیر نیست!

روند ترک قرص‌های آرامبخش، از جمله مدت زمان ترک آن، برای هر مصرف کننده متفاوت خواهد بود. برای اکثر افراد، علائم ترک اعتیاد طی چند ساعت تا چند روز پس از ترک قرص آرامبخش شروع می‌شود. علائم به طور کلی پس از حدود یک یا دو هفته کاهش پیدا می‌کنند. اما این احتمال وجود دارد که علائم روانشناختی تا چند هفته ادامه داشته باشند. این علائم پایدار به عنوان علائم ترک حاد شناخته می‌شوند. از علائم ترک قرص خواب آور می‌توان به بی خوابی، اضطراب، تحریک پذیری، تغییرات خلقی و تمرکز ضعیف اشاره کرد.

پروسه ترک قرص آرامبخش و قرص خواب آور در هر فردی و با توجه به دوز مصرف و بیولوژیک بدن متفاوت است. علائم ترک قرص آرامبخش می‌تواند از چند ساعت تا چند روز بعد از شروع ترک، آغاز شود. به مرور و طی یک تا دو هفته شاهد کمتر شدن تمایل به مصرف قرص آرامبخش خواهید بود.
روش‌های مختلفی برای ترک قرص خواب آور وجود دارد که هر کدام از آن‌ها برای فرد به خصوصی مناسب است. البته امکان ترک قرص آرامبخش و خواب آور در خانه برای افرادی که اعتیاد شدید دارند، امکان پذیر نیست. آن هم به این دلیل که ترک قرص آرامبخش با عوارض شدیدی همراه خواهد بود. ممکن است که فرد بعد از پشت سر گذاشتن مرحله سم زدایی بتواند ادامه درمان را در خانه انجام بدهد. اما قبل از آن بهتر است فرد برای ترک قرص خواب آور در مراکز ترک اعتیاد بستری شود. توصیه می‌شود برای ترک قرص آرامبخش و خواب آور حتما به یک کلینیک یا مرکز ترک اعتیاد مراجعه کنید. تا بهترین روش ترک قرص آرامبخش متناسب با شرایط و میزان اعتیاد در نظر گرفته شود.
در پردیس کلینیک ترک قرص آرامبخش و خواب آور ابتدا با ارزیابی کامل پرونده پزشکی بیمار آغاز می‌شود. بعد از اینکه پزشک مطمئن شد که بیمار شرایط لازم را برای درمان دارد، ترک قرص آرامبخش به روش سم زدایی شروع می‌شود. بعد از سم زدایی، درمان بستری و در نهایت درمان سرپایی صورت می‌گیرد. به این ترتیب بیمار در مسیر سلامتی و ترک قرص آرامبخش به صورت کامل قرار می‌گیرد. به مرور فرد توانایی و مهارت‌های لازم را برای زندگی به دور از هر گونه اعتیاد پیدا می‌کند. برای شروع ترک قرص‌های آرامبخش و خواب آور، بهتر است از درمان‌های تخصصی و روانپزشکی شروع کنید.

ترک قرص آرامبخش به صورت درمان بستری بیماران، بهترین گزینه برای افراد وابسته به قرص آرامبخش و قرص‌های خواب آور است. در مرکز ترک اعتیاد پردیس سم زدایی و درمان بستری در محیطی امن و تحت نظر پزشک انجام می‌شود. بیماران پس از سم زدایی و در دوران اقامت در کلینیک ترک اعتیاد در جلسات مشاوره فردی و گروهی شرکت می‌کنند. در این جلسات، اعتیاد بیماران ریشه‌یابی می‌شود، پزشک علت اصلی اعتیاد را پیدا کرده و اهدافی را برای درمان فرد مشخص می‌کند.

برای ترک قرص آرامبخش به صورت کامل و بدون بازگشت یکی از روش‌های کاربردی، بستری در کلینیک‌های معتبر و مجهز ترک اعتیاد است. چرا که پزشکان و متخصصان در زمینه ترک اعتیاد دائما روند ترک قرض آرامبخش را در فرد بررسی می‌کنند.

ترک قرص خواب آور به صورت سرپایی پس از اتمام دوره ترک به صورت سم زدایی تدریجی یا بستری شروع می‌شود. بیماران در این مرحله از ترک قرص آرامبخش می‌توانند درمان را در آسایش و آرامش در خانه دنبال کنند. از بیماران خواسته می‌شود که همچنان از قرص‌های خواب آور دوری کنند. همچنین در زمان‌های تعیین شده برای شرکت در جلسات مشاوره رایگان ترک اعتیاد فردی و گروهی به کلینیک ترک اعتیاد مراجعه کنند. متخصصان و بیمار با همفکری یکدیگر برنامه درمان و زمان بندی مناسب را با توجه به شرایط زندگی فرد تهیه می‌کنند.

ترک قرص آرامبخش به صورت سرپایی به صورت مستمر پیگیری می‌شود و نباید به چشم درمانی کوتاه مدت به آن نگاه شود. افرادی که به زندگی عادی برمی‌گردند، ممکن است در محل کار و خانه با محرک‌ها و تهدیدهایی روبه‌رو شوند. دوره ترک قرص آرامبخش به صورت سرپایی فضای امنی را ارائه می‌دهد تا بیماران به بهترین وجه با موانع پیش روی‌شان برخورد کنند. به شکلی که فرد بتواند از زندگی سالمی که به سختی ساخته‌ است، به خوبی محافظت کند.

قرص‌های آرامبخش برای استفاده کوتاه مدت و در موارد بی خوابی شبانه تجویز می‌شوند. اما بسیاری از مردم زمانی که از این داروها استفاده می‌کنند، نسبت به مصرف آن‌ها احساس خوبی پیدا می‌کنند. به شکلی که زمانی که دچار مشکلات روحی می‌شوند، از داروهای خواب آور برای آرام کردن خود استفاده می‌کنند. مصرف خارج از تجویز پزشک و در دوزهای سرخودانه، منجر به اعتیاد فرد به قرص‌های آرامبخش می‌شود. مصرف غیر اصولی قرص‌های آرامبخش باعث می‌شود، فرد دچار توهم شود. مصرف داروهای خواب آور پیامد‌های فوری و طولانی مدتی بر روی فرد می‌گذارد. عوارض بلند مدت اعتیاد به قرص‌های خواب آور، فرد مصرف کننده را به ترک قرص آرامبخش تشویق می‌کند.

در ادامه به بررسی عوارض بلند مدت مصرف قرص‌های آرامبخش و خواب آور پرداخته‌ایم.

استفراغ و حالت تهوع
افسردگی
تعریق بیش از حد
افزایش ضربان قلب

البته مصرف طولانی مدت قرص خواب آور می‌تواند باعث اوردوز شود که از عوارض اوردوز نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کما
ریتم نامنظم قلب
تنفس سطحی و آهسته

خلاصه مطلب

قرص آرامبخش بر روی جسم و روان فرد تاثیر می‌گذارد. همانطور که اشاره شد برای ترک قرص آرامبخش به درمان چند جانبه نیاز است. به همین دلیل تمامی مراحل ترک قرص آرامبخش در مرکزترک اعتیاد پردیس تحت نظر روان پزشکان و پزشکان متخصص صورت می‌گیرد. همچنین مراقبت شبانه روزی پرستاران باعث می‌شود تا بیمار علاوه بر ترک قرص آرامبخش، سلامت روانی و جسمانی خود را مجدد کسب کند.
توجه کنید که ترک قرص آرامبخش به پارامترهای مختلفی مانند نوع و دوز ماده مصرفی، مدت زمان مصرف و سلامت بیمار بستگی دارد.

قرص آرامبخش چیست؟

عوارض ترک قرص آرامبخش چیست؟

عوارض بلند مدت مصرف قرص‌های آرامبخش چیست؟

استفراغ و حالت تهوع
افسردگی
تعریق بیش از حد
افزایش ضربان قلب

2 پاسخ

ممد گفت:

دسامبر 12, 2024 در 6:22 ب.ظ

قرص های شیمیایی هیچ کدوم ب درد نمیخورن در بلند مدت باعث تنگی نفس شدید میشه

پاسخ
مهران گفت:

ژانویه 30, 2025 در 3:47 ق.ظ

جهت ترک داروهای آرام بخش باید خیلی آهسته و با یک شیب ملایم دز مصرف را کم کرد و از طرفی ورزش و فعالیت بدنی هوازی داشت!

پاسخ