سوءمصرف مواد مخدر

درمان علائم ترک مواد

گروهی از علائم روانی و جسمی وجود دارد که با روند درمان سموم از بدن همراه هستند. این علائم، اختلالات خواب، درد شکم، فشار خون بالا، تعریق و دمای بالای بدن هستند. علاوه بر بروز توهمات روانی، در این مدت با فرد معتاد نیز باید با احتیاط فراوان برخورد کرد، زیرا ممکن است بیش از یک بار اقدام به خودکشی کند. این به دلیل اختلالات روانی شدیدی است که او در معرض آن قرار دارد( مانند افسردگی شدید).

بنابراین، بهتر است فرد معتاد را در بیمارستان ترک اعتیاد یا مراکزی که در زمینه درمان اعتیاد به مواد مخدر تخصص دارند، بستری کنید تا کنترل او آسان تر شود. سندرم ترک می تواند برای سلامتی بیمار خطرناک و مخرب باشد. بنابراین بسیاری از معتادان باید در هفته های اول درمان تحت نظر پزشک باشند تا سمومی که مواد مخدر به بدن می ریزند با خیال راحت دفع شوند. گاهی اوقات، بیش از یک گزینه درمانی باید ترکیب شود.

چگونه سوء مصرف مواد روی بدن تأثیر می گذارد؟

نمونه هایی از عوارض ناشی از اعتیاد به مواد مخدر عبارتند از:

اختلالات روانی، حملات صرع و مرگ ناشی از مصرف بیش از حد. این ناشی از سوء مصرف مت آمفتامین ها، مواد افیونی و کوکائین است.

گیجی و از دست دادن حافظه، ناشی از استفاده از دارو های خواب آور مانند فلونیتترازپام و گاما هیدروکسی بوتیریک اسید (GHB). این دارو ها، توانایی مقاومت در برابر تماس ناخواسته و به خاطر سپردن رویداد را مختل می کنند. هنگام مصرف دوز های بالای این دارو ها، حملات صرع رخ می دهد و کما و مرگ نیز ممکن است رخ دهد. این دارو ها در صورت مصرف با الکل خطرناک تر هستند.

بروز کم آبی، عدم تعادل الکترولیت ها و سایر عوارض مانند صرع در هنگام مصرف اکستازی (MDMA) که نوعی محرک است و در طولانی مدت مصرف شود باعث آسیب مغزی می شود.

یکی از عوارض دارو های باشگاهی این است که مایع، قرص و پودر حاصل از آنها ممکن است حاوی مواد ناشناخته ای باشد که ممکن است مضر باشد و از نظر قانونی مجاز نیست. این دارو ها تفریحی و مرتبط با باشگاه و مهمانی هستند.

وابستگی فیزیکی به مواد مخدر چیست

وابستگی فیزیکی به مواد مخدر به این معناست که فرد معتاد ، نیاز شدید به مصرف دارو ها یا مواد افیونی و توهم زا دارد. این نیاز، معمولا در ساعات مشخصی از شبانه روز باید برطرف شود. اگر نیاز فرد معتاد، پاسخ داده نشود، دچار واکنش های شدید جسمی و روانی می شود. به گونه ای که تمامی کارکرد های طبیعی مغز به هم می ریزد و فرد نمی داند که چه رفتاری انجام می دهد. فقط تمرکز به رفع نیاز و مصرف مواد دارد.